25 Aralık 2017 Pazartesi

EKSİLMEK




İnsan en çok neden korkuyorsa, en büyük sınavı oluyor. Sahiden korkumla  yüzleşiyor gibiyim. Kalbim sızlamıyor, sızlayan şey gururum. ' Kırgınım ulan ' diye bağırmak istiyorum. Her hücrem ayrı ayrı yorgun... Ne yaparsanız,  yapın... Sevin delice... Sevginin sınırı yok... Ağlayın... Acının tarifi yok... Başınızı yasladığınız omuza dikkat edin.. Bazen bir yastık gibi rahat olur vicdanınız, bazen de bir kaya gibi sert olur kırgınlıklardan yüreğiniz... Bir sigaranın dumanı gibi hayallerinizin savruluşunu gözlerinizle izlediniz mi hiç ? En yakınınız, en uzağınız oldu mu hiç ? Gözden ırak olsa da gönlünüzde hala kırılabilecek kadar sevdiniz mi birini ? Birinin gece yatmadan önce son duası olmak için, kendinizi dua ederken buldunuz mu ? Kelimelerin, hislerinize yetersiz kaldığını, gittiğiniz yolun bir yere çıkmadığını gördünüz mü ?


Her şeyi bir kenara bırakalım....  Acılar da sevdaya dahilmiş bunları yaşarken öğreniyor insan. Sızladıkça yaraların daha çok büyüyorsun kendi içinde. Bir bakıyorsun hiç geçmeyecek, kabuk bağlamayacak yaraların var. Olumlu  bakmaya çalışıyorsun bu da bir imtihan deyip şükretmeye çalışıyorsun, olmuyor biliyorum.. İçinden geçen ' Keşke ' kelimesini duyuyorum. Ama bazen olmaması olmasından daha hayırlı olur, derler. Biliyorum bu da avutmuyor yaralı kalbini... İnsanın hayal kırıklıkları yakıyor benliğini, ' Hiçlik ' duygusu kavuruyor ama ama ama.......



Sabretmek zorundasın. Dua her kapının anahtarıdır. Beklemek zorundasın. Her şey anlamsız geliyor fakındayım. Ama senin içinde baharda çiçekler açacak. Kavuşacaksın... ' Kavuşmak ' ne güzel bir kelime.. İçinde özlem var, beklemek var, beklediğine değmesi var, görme isteği var, sonunda muradına ereceğini bilmek var. Sadece tek bir kelime ne çok şey anlatıyor değil mi ? Sakin ol ! Senin ahını alarak, hakkına girerek vicdanı rahat bir şekilde uyuyan insanda bir gün incittiği karıncadan özür dilemek zorunda kalacak. Seni arkasında bırakıp giden de varsın gitsin. Bekle. Şimdi farklı şiirlerde yaşar gibisiniz ya, birbirinize kurulmuş tuzak gibisiniz ya hah işte bu da ' Onun ayıbıdır ' artık...



Umut et. Umut etmekten vazgeçme. Çünkü unutma; umut birazcık eksilmektir. Ve tamamlanmak için  önce birazcık eksilmek gerekir.... ! 



                                                                                


                                                                     Sağlıcakla kal,
                                                                     Ama hoş kalma!
                                                                     Hep aklına geleyim,
                                                                     Ama Sen bana gelme... !


Dedi ve yatağına uzanıp koca bir nefes çekerek gözlerini kapattı André. Gecenin karanlığında kırıklıklarla dolu kalbini söküp attı. Derin ve sonsuz bir uykuya daldı. Huzurla uyu André......